Dit blijf ik altijd een mooie vraag vinden:
‘Wat voor man* wil je zijn?’
Tijdens mijn coachtrajecten komt deze vraag altijd naar voren.
(*of lees vrouw. Ik coach echter voornamelijk mannen.)
De mannen die ik coach hebben succes in hun carrière, vaak al vanaf hun eerste baan. Ze beklimmen de carrièreladder steil omhoog, met bazen of opdrachtgevers die lovende woorden spreken. Ze klaren klussen die anderen niet goed afgaan. Ze zijn vaak net een tandje slimmer dan hun omgeving. Alles staat in de steigers om een gelukkig leven te leiden.
Maar soms klopt het niet. Ze voelen zich vaak anders dan de mensen met wie ze werken. Ze spreken vaak niet uit wat ze er écht van vinden of bij voelen. Ze hebben beperkte vrijheid in hoe ze hun tijd kunnen indelen. Hun binnenkant matcht niet met hun buitenkant. Ze zijn gewend om een rol te spelen. Kortom, ze zijn zichzelf niet.
Dan komen de vragen: Waar word ik gelukkig van? Wat vind ik belangrijk? Wat doet ertoe voor mij?
Veel mannen zijn onder druk van hoe-het-hoort of verwachtingen van anderen ver van zichzelf afgedwaald. Onopgemerkt. Heel langzaam. Ze gaan er bijna in geloven dat wat ze doen het juiste is. Ze lopen langzaam vast, alsof het leven niet langer van hen is.
Ze krijgen innerlijke conflicten. Opeens twijfelen ze aan alles. Past het bedrijf of hun rol bij mij? Is de relatie waarin ik zit nog wel de juiste? Waarvoor doe ik eigenlijk al deze dingen? Wat is werkelijk belangrijk in mijn leven?
Ze hebben de connectie met zichzelf verloren. Ze piekeren veel en denken na. Het is niet duidelijk wat ze echt willen of wie ze werkelijk zijn. Het is nu tijd om eerlijk en open naar jezelf te zijn.
Het is mogelijk jouw (!) leven te gaan leven, met plezier en zin. Daarvoor zul je eerst moeten kijken naar die mooie vraag: ‘Wat voor man wil je zijn?’
Je leeft maar heel kort, slechts een enkele keer. Als je straks anders wilt, kun je niet meer terug.
– Ivo
