Na afloop van de workshop kwam hij naar mij toe.
‘Ivo, ik heb een tip voor jou.’
‘Als ik jou was…’, zei hij.
Hij gaf zijn ongezouten mening over mijn aanpak.
Ik luisterde aandachtig.
Dat is weleens anders geweest.
Als iemand ‘Als ik jou was’ tegen me zei,
dan had ik eigenlijk maar één reactie.
‘Ja, maar…’
Ik vroeg wel door, maar luisterde niet echt.
Probeerde niet te begrijpen wat de ander wilde zeggen.
Wilde vooral weerleggen wat de ander zei.
Want ik vond dat het vooral iets over de ander zei.
En niets over mij.
Maar waarom voelde ik die weerstand?
Wilde ik mezelf verdedigen?
Waarom raakte het mij negatief?
Wat zegt dat eigenlijk over mij?
Veel.
Ik dacht direct ‘Heb ik het niet goed gedaan?’
Nu denk ik dat niet meer.
Weet je waarom?
Omdat ik ben overgestapt van angst naar vertrouwen.
Van ojee naar oké.
Niet meer bang om te falen.
Maar vertrouwen dat ik goed heb gedaan.
In ieder geval mijn uiterste best.
Dat is zo gaaf.
Dat geeft zoveel rust.
Deze mindset had ik niet van maandag op dinsdag.
Maar pas na vele malen oefenen met het kiezen voor anderen gedachten.
Ja, het is een keuze.
De situatie kan je vaak niet veranderen,
wel hoe je ermee omgaat.
Mag ik je een tip geven?
Als ik jou was zou ik het ook doen.
😉
– Ivo
