Ieder jaar kom je een stapje verder.
Ieder jaar kom je een treetje hoger.
Je bedrijf groeit.
Je klimt omhoog op de carrièreladder.
Je bent bijna bovenaan.
En dan.
Dan kom je er achter.
Dat de ladder tegen de verkeerde muur staat.
Dat je daar helemaal niet wilt zijn.
Je komt er achter dat je niet echt je eigen leven leidt.
Je komt er achter dat je niet met je hart maar vooral hard werkt.
Je komt er achter dat je zit in het plan van een ander.
In het plan van je baas.
In het plan van je klanten.
In het plan van je aandeelhouders.
Je zit niet in je eigen plan.
Je doet teveel wat een ander vraagt.
Je doet teveel wat jouw bedrijf van je vraagt.
Je doet teveel wat jouw omgeving van je verwacht.
Het leven is je overkomen.
De kansen die je kreeg zijn je aangeboden.
De volgende stap was steeds gebaseerd op toeval.
Ook als je zelfstandig ondernemer kan je jezelf de vraag stellen.
Zit je in je eigen plan of in het plan van de ander?
Doe je (nog) waarin je gelooft?
Doe je (nog) waarvoor je gemaakt ben?
Of is het u-vraagt-wij-draaien geworden?
Ben je nog wel aan het ondernemen?
Soms moet je terug naar de tekentafel.
Herijken.
Aanscherpen.
Opnieuw focussen.
Afscheid nemen.
Koers verleggen.
Keuzes maken.
Kiezen is leven.
Leven is kiezen.
Life is a trade-off.
– Ivo
