Je hoort het in de politiek.
Je hoort het in de voetbalwereld.
Je hoort het in het bedrijfsleven.
Dat de ‘houdbaarheidsdatum’ is verstreken.
Van de partijleider.
Van de voetbalcoach.
Van de CEO.
Hoe zit dat eigenlijk bij jou?
Hoe zit het met jouw eigen houdbaarheidsdatum?
Hoe weet je wanneer je weer verder moet?
Bij jou op de zaak.
Bij de tennisvereniging.
Bij de Lionsclub.
Bij de ondernemingsraad.
Bij de vrijwillige brandweer.
Je weet dat je verder moet als jouw commitment is afgebrokkeld.
Als je praat over ‘zij’ in plaats van ‘wij’.
Als ‘hart’ werken is veranderd in ‘hard’ werken.
Als betrokkenheid is afzakt naar tevredenheid.
Als de liefde voor hetgeen jij nu doet een verstandhouding is geworden.
Als ‘dit is het!’ is veranderd in ‘is dit het?’
Dan weet je deep down inside dat jouw houdbaarheidsdatum is verlopen.
Het afbrokkelen van jouw betrokkenheid kan vele oorzaken hebben.
Pak de oorzaak aan.
Of deal met de werkelijkheid.
Misschien blijf je zitten waar je zit.
Omdat je onmisbaar bent.
Of denkt dat je dat bent.
Misschien blijf je zitten waar je zit.
Omdat je geen plan hebt.
Maar in het plan van een ander zit.
Misschien blijf je zitten waar je zit.
Omdat je het niet kan maken om te vertrekken.
Don’t fool yourself.
Misschien blijf je zitten waar je zit.
Omdat de angst voor het nieuwe onbekende groter is dan de pijn van het blijven.
Anyway.
Je hoeft niet direct morgen te vertrekken.
Maar wachten totdat anderen gaan praten over jouw houdbaarheidsdatum.
Dat is zeker niet verstandig.
– Ivo
