Op een Zaterdag.
Je neemt je hele familie mee naar de dierentuin.
Nijlpaarden, giraffen, apen, haaien en exotische vlinders.
Alle wilde dieren worden in korte tijd bekeken.
Dan komen jullie bij de roofdieren.
Voor het verblijf van de Siberische tijger staan jullie stil.
Je oom zegt dat hij de tijger niet ziet.
Jij en jouw broers kunnen hem ook niet vinden.
Raar.
Hij zou er toch echt moeten zijn.
Je neefje wijst dan ineens naar de deur van het hok dat blijkt open te staan.
Jouw tante gilt.
Jullie draaien je om.
Daar staat het zeer zeldzame dier.
Op slechts tien meter afstand!
Hij laat zijn tanden zien.
Klaar om aan te vallen.
Dat is zijn instinct.
Dat weet je.
Angst breekt uit.
Echte angst.
Deze raadgever zorgt ervoor dat je vlucht.
Verstijft.
Of vecht.
Dat laatste raad ik je overigens af 😉
We hebben ook angsten die geheel los staat van concreet enecht gevaar.
Angst om wat een ander ervan vindt.
Angst om te falen.
Angst om voor een groep te spreken.
Bang dat je het niet kan.
Bang dat het niet lukt.
Bang voor wat eigenlijk?
Hierbij gaat het vaak om wat er zou kunnen gebeuren.
Niet om angst voor iets dat nu gebeurt.
Jij bent in het hier en nu.
Jouw gedachten zijn in de toekomst.
Dit zijn de tijgers in jouw hoofd.
Ze weerhouden je ervan om de-beste-versie-van-jezelf te worden.
Jouw tijgers in jouw hoofd kunnen je tam houden.
Klein houden.
Want dan doe je het maar niet.
Dan zet je niet die extra stap.
Dan blijf je maar zitten waar je zit.
Sterker nog.
Je doet jezelf tekort.
Want wat als alles lukt?
Als jij jouw ‘angsten’ loslaat.
Dan wordt je leven een stuk makkelijker.
Mooier.
Succesvoller.
En bovendien vrijer.
Dus.
Denk de volgende keer.
Staat daar een echte tijger?
Of is het slechts een tijger in je hoofd?
– Ivo
